بخشنامه یک ماه قبل آمدو پر بود از ممنوعیت و محدودیت . درست در روز هایی که انتقاد علیه سریال های ماه رمضان شدت گرفته بود و شاید برنامه سازان انتظار حمایت داشتند، ناگهان این بخشنامه که به نام معاونت سیما مهر شده بود پشت آن ها را خالی کرد.ظاهر قضیه این بود که مدیران تلویزیون در نشست های صمیمانه قدر دان زحمت های برنامه سازان هستند اما لحن بخشنامه که الزام آور هم هست،رگه ای از گشایش نداشت و تمام جمله ها به سیاق امری با عبارت"ممنوع است" به پایان می رسید.
"ترکیب های عشقی هوس آلود و مثلث های عشقی ممنوع است.اختلاط زن و مرد در عروسی ، مهمانی خانوادگی ، محیط کاری و جشن ها ممنوع است.خشونت ممنوع است."وبه احتمال زیاد با توجه به واکنش های شدیدی که نسبت به سریال های ماه رمضان امسال ابراز شد،ارواح و شیاطین و فرشتگان هم فعلا جایی در سریال های تلویزیونی ندارند و بعید است که هیچ شبکه ای به این زودی ها به سمت موضوع های ماورایی برود.
البته خیلی از دستور ها و بخش نامه های سازمان صدا و سیما مانند تعداد زیادی از نهاد های دیگر ، قائم به صادر کننده آن است و تفسیر هایی گوناگون دارد ، بخشنامه هایی که به سرعت و بدون تامل کافی اعلام می شوند ولی اعمال آن ها بستگی به احوال زمانه داردو به شدت و ضعف فشار بیرونی.نزدیک ترین نمونه این بلاتکلیفی و روشن نبودن مصداق ها ،تفسیر متفاوت مسئولان صدا و سیما از "تلخی"است.بهار امسال دارابی،معاون سیما،باز هم در دستور مفصلی که با عبارت "ممنوع است"به پایان می رسید گفت که ساخت سریال های تلخ ممنوع است.دو ماه بعد ضرغامی رئیس سازمان درباره سریال ستایش گفت که این سریال تلخ نیست و اصلا حال و هوایش متفاوت است.در حالی که ستایش سریالی است که شخصیت اصلی اش همسرش را در تصادف از دست می دهد،مادرش به دلیل ایست قلبی و برادرش در یک درگیری لب مرز جان خود را از دست می دهند،پدرش به بیماری آلزایمر مبتلاست و گرگ ها او را می درند و می میرد،جاری اش فلج می شود،ممکن است حضانت فرزندانش را هم از دست بدهد و تازه این ماجرا ها هنوز ادامه دارند(در فصل دوم سریال) اگر این تلخی نیست پس تلخی چه معنایی می دهد؟!
جالب این که با وجود این دستور سختگیرانه معاونت سیما ستایش در اقدامی کم نظیر در میانه پخش ،توسط مسئولان شبکه سه تقدیر شد و همان ها ترجیح دادند به جای پخش مسابقه فوتبال تیم ملی ایران و اندونزی ستایش را نشان بدهند.همین یک نمونه نشان می دهدتفسیر ها در رده بالای مدیریت سازمان صدا و سیما بیش تر از آن که متکی به تحلیل محتوایی باشد مبتنی بر شنیده های اطرافیان و خویشان،علاقه های شخصی و میزان جذب آگهی است. با این وضع طبیعی است که تلویزیون با هر نقد و نظر تندی ،عقب برود و به جای آن که دنبال راهکار باشد به دنبال راه گریز بگردد.
به نقل از ماهنامه سینمایی فیلم شماره433
شاهین شجری‌کهن: اولین بار که اصطلاح «بازیگران تمرین» شنیده می‌شود، شاید این تصور پیش بیاید که آنها نقش مهمی در شکل‌گیری فیلم ندارند و بیش‌تر هنرور و بدل هستند تا بازیگر. اما حرفهای این گروه تعریف تازه‌ای از این عنوان بی‌سابقه در سینمای ایران به دست می‌دهد؛ تعریفی که به این سادگی نمی‌توان از کنارش عبور کرد. آنها جوان‌هایی هستند که عاشق بازیگری‌اند و در زندگی‌شان بیش از هر چیز دیگری به سینما و بازی در مقابل دوربین فکر می‌کنند. بارها رؤیا بافته‌اند که جلوی دوربین فیلمساز شاخصی مثل رضا میرکریمی ایستاده‌اند و او هدایت‌شان می‌کند. اما بخش جالب ماجرا این است که وقتی این رؤیا به حقیقت پیوست، آنها بازیگران نماهایی بودند که می‌دانستند هرگز قرار نیست دیده شود. بازیگران تمرین یه حبه قند دست‌پرورده‌ی افشین هاشمی هستند؛ کسی که در حوزه‌ی بازیگری دغدغه‌های جدی دارد و همیشه دنبال راه‌هایی می‌گردد که بتواند بازیگران جوان را به عرصه‌ی حرفهای وارد کند.